ETYMOLOGIA NAZWY
Nazwa wsi "ŚWINIARY" wywodzi się jeszcze z czasów piastowskich. Wtedy to na terenie Polski istniały całe osady - systemy wsi zwane wsiami służebnymi. Miały one ściśle określone obciążenia wobec grodów lub dworów książęcych. Mieszkańcy tych wsi spełniali określone posługi, dostarczali księciu produkty żywnościowe, zwierzęta hodowlane, broń. Śladów tych powinności możemy się doszukać w nazwach wsi, gdyż wykazywały one czym zajmowali się ich mieszkańcy. Tak było również w przypadku Świniar – niegdyś wsi służebnej.

KALENDARIUM

1399 - Warsz z Michowa 12 sierpnia zginą w bitwie nad Worsklą rozegranej pomiędzy wojskami litewsko-ruskimi pod wodzą wielkiego księcia Witolda, z udziałem rycerzy polskich i krzyżackich, a wojskami tatarskimi, dowodzonymi przez murzę Edygeja. Dziedzicem Świniar nabytych drogą jakichś rodzinnych transakcji od swojej bratowej, a macochy kanonika Dziwisza z Pacanowa Elżbiety zostaje wojewoda wielkopolski - Pielgrzym z Węgleszyna. Jako nowy dziedzic przystąpił od razu do ustalenia granic Świniar. Stąd spór z biskupem krakowskim Piotrem Wyszem będącym wówczas właścicielem Piestrza o granicę między Świniarami a Piestrzem. Obaj powierzyli swoją sprawę sądowi królewskiemu, jaki odbył się na Wawelu przed obliczem Władysława Jagiełły i jego żony Królowej Jadwigi. Każda ze stron przywiodła przed oblicze pary monarszej po ośmiu świadków, których zeznania miały moc wiążącą, ale ich osoby pozostają do dziś anonimowe. Świadkować mogli wówczas rycerze, których dobra sąsiadowały ze Świniarami i Piestrzem, ale też wiarygodni, znający lokalne realia mieszkańcy tych wsi, czyli kmiecie, może też świniarski pleban. Działo się to kilka miesięcy przed śmiercią Królowej Jadwigi .

XV WIEK
1440 - był tu kościół drewniany a plebanem  był ks. Maciej z Błogiego. Świniary należały do Zakrzewskich herbu Jelita. Było tu wtedy 12 łanów kmiecych, zagrodnicy i karczma. Istniał też folwark rycerski. Dzisięcine płacono plebanowi w Szczucinie, zaś folwark rycerski płacił plebanowi w Świniarach.

XVI WIEK
1508 - Rejestr poborowy powiatu wiślickiego wymienia jako właściciela wsi Pana Parchockiego. W połowie  XVI wieku dzidzicem wsi był Jan Polanowski, który zamienił miejscowy kościół na zbór protestancki i wypędził ówczesnego proboszcza.

HERB JELITA
 

1579 - Świniary należały do trzech właścicieli - Pawła Biechowskiego, Stanisława Dembińskiego i Sebastiana Sadło. Działało tu pięciu rzemieślników.

XVII WIEK
1610 - na miejscu zboru wybudowano nowy kościół katolicki.

1657 - na skutek najazdu wojsk siedmiogrodzkich nowy kościół w Świniarach zostaje doszczętnie zniszczony. W II połowie XVII wieku Świniary kupił Andrzej Mokrzonowski, chorąży ziemi rawskiej.

1668 - pleban Stanisław Brzeszkowski zbudował kolejny kościół i dzwonnicę, który w krótkim czasie znowu uległ zniszczeniu. Na cmentarzu przykościelnym wystawił kamienny postument Matki Boskiej Różańcowej.

XVIII WIEK
1728 - zawarta jest informacja, iż dziekan Liwski oraz dziedzic Michał Zieleński postawili kościół "na miejscu dawnego". Ten kościół wprawdzie rozbudowywany i remontowany, ale przetrwał do dziś. Wznieśli  też plebanię i szpital dla ubogich,  które  spłonęły  od  uderzenia pioruna.

XIX WIEK
1803 - Świniary  były własnością Franciszka Wodzickiego, który lokował w Świniarach sumę 76529 zł dla ubogich.

1827 - Świniary liczą 38 domów i 306 mieszkańców.

1843 - Syn Franciszka Wodzickiego - Stanisław staje się właścicielem Świniar. Był on wojewodą Królestwa Polskiego i prezesem senatu Rzeczypospolitej Krakowskiej (1815 – 1831), a jego syn oficerem Wojska Polskiego i kawalerem orderu Virtuti Militari.

1881 - odnotowano, iż Świniary to wieś i folwark przy drodze z Korczyna do Pacanowa. We wsi był kościół i szkoła początkowa. Pod koniec XIX wieku parafia w Świniarach liczyła ponad 2700 wiernych.

STANISŁAW WODZICKI

XX WIEK
1922 - ksiądz Paweł Wołoszyn za kwotę 8 milionów marek wybudował plebanię, która stoi do dziś.

1930 - założenie w Świniarach Ochotniczej Straży Pożarnej. >>>CZYTAJ WIĘCEJ<<<

1944 II WOJNA ŚWIATOWA - 8 maja w Świniarach miało miejsce spotkanie członków Armii Krajowej z okolicy. Żołnierze zebrali się u byłego organisty Jana Lecha celem omówienia sposobu działania i zachowania, gdy przyjdzie na nasze tereny Armia Czerwona. W spotkaniu uczestniczyli: Władysław Sochugurski – Trzebica, Gubała – Trzebica, Skowron - Trzebica, Gryc, Eugeniusz Bielacha – Trzebica, Franciszek Kanysz – Trzebica, Czesław Dubiel – Trzebica, Stanisław Zych – Trzebica, Trzech braci Babiarz – Oblekoń. Spotkanie zostało utrwalone na pamiątkowej fotografii zrobionej w miejscu współczesnej figurki naprzeciw kościoła. W tle mamy starą figurkę i nieistniejący dom Pana Franciszka Tomasika. >>>ZOBACZ ZDJĘCIE<<<

1944-1945 II WOJNA ŚWIATOWA - Od sierpnia 1944 do 12 stycznia 1945 roku Świniary znajdowały się w pasie frontowym, zatem była to jedna z kilku wsi naszej gminy szczególnie dotkliwie poszkodowanych przez wojnę. >>> CZYTAJ WIĘCEJ<<<

1954 - 29 września powstaje Gromada Świniary z siedzibą w Świniarach. Była to najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w latach 1954-1972. W skład Gromady weszły Świniary, Zielonki i kolonia Ugory. Gromada przestała istnieć w 31 grudnia 1959r.

1995 - Świniary zostają podłączone do sieci wodociągowej. Woda czerpana jest z ujęcia w Piestrzcu.

1998 - w dawnym budynku szkoły podstawowej zostaje uruchomiona placówka Caritas.

XXI WIEK
2011 - na terenie wsi powstaje oczyszczalnia ścieków a Świniary zostają podłączone do sieci kanalizacyjnej powstałej w ramach przedsięwzięcia o nazwie "Aglomeracja Świniary".

2012 - w Świniarach z pomocą środków unijnych zostaje oddany do użytku nowoczesny plac zabaw dla dzieci.

2013 - wczesną wiosną Świniary wreszcie mają pierwszy chodnik. Nowy odcinek łączy kościół z placem zabaw dla dzieci.

ŚWINIARY W SŁOWNIKU GEOGRAFICZNYM KRÓLESTWA POLSKIEGO

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich to monumentalny słownik encyklopedyczny wydany w latach 1880–1902 w Warszawie przez Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego; rejestrował toponimy z obszaru Rzeczpospolitej Obojga Narodów; wielokrotnie wznawiany, stanowi cenne źródło wiadomości geograficznych, historycznych, gospodarczych, demograficznych i biograficznych. Oto jak Świniary zostały w nim opisane: